er is nog zoveel
nu we elkaar zolang kennen
weet ik het zeker
wie beschutting zoekt
wie nood heeft aan fluisteren
en schaduw
vindt hier de holle weg
koker van groene kalmte
wie met een hoofd vol stof
de ogen wijd open een pad inslaat
de deining ziet van kerktorens en
een landschap dat nooit stilstaat
komt helder thuis
wie de oude brouwerij ziet
veranderen in woonblokken
zich afvraagt waar de gueuze
en het jaagpad kiest
ziet het glas weer vollopen
wie moe van snelwegen en treinen
de weg niet meer vindt
volgt de knotwilgen
ze rijgen stukken aarde aan elkaar
als parels
er is nog zoveel
Anne Vandergoten - augustus 2022
