Met het ondertekenen van het biodiversiteitsakkoord gaven veel landen vandaag het signaal dat ze tegen 2030 minstens 30% van het land en de zee tot beschermde natuur willen maken. Een toe te juichen engagement. Het akkoord biedt immers een broodnodig kader voor meer en betere natuur en biodiversiteit, een kader dat aansluit bij de eerder geformuleerde Europese biodiversiteitsstrategie.
Maar het akkoord is méér dan de ‘30% beschermde natuur’ die veel artikels ervan maken. Het bevat vier lange termijndoelen die de achteruitgang van de biodiversiteit moeten stoppen tegen 2050, en 23 meer concrete acties met als deadline 2030, waarmee de landen die dit akkoord ondertekenen onverwijld moeten beginnen.
Het concrete doel van ‘30% beschermde natuur’ tegen 2030 is een deel van een bredere visie: het is uiteindelijk de bedoeling om het biodiversiteitsverlies in élk landschap een halt toe te roepen. Het document spreekt over de noodzaak om natuurgebieden te verbinden en in te bedden in het wijdere landschap. Het terugdringen van vervuiling door bijvoorbeeld overbemesting moet overal gebeuren. En daar komen de regionale landschappen kijken:
Natuur in Vlaanderen is immers niet beperkt tot natuurreservaten, maar vind je overal in het landschap, ook in je tuin en je onmiddellijke omgeving. Beschermde natuur kan niet bestaan zonder dat het ingebed is in een sterk landschap, en verbonden is met andere beschermde natuurgebieden door groene stapstenen in dat landschap.
In heel Vlaanderen werken de 16 regionale landschappen dagelijks aan het herstellen en versterken van de biodiversiteit in allerlei soorten landschap. Specifiek voor elke streek worden natuurprojecten opgezet om de leefgebieden van bedreigde soorten te herstellen en te versterken. Concreet betekent dit het voorzien van broed- of nestgelegenheid en voldoende voedsel voor die soort – groot of klein-, bekeken binnen de context van het integrale landschap met al haar gebruikers. Op die manier wordt ook de overige 70% van ons landschap ingeschakeld in dit akkoord.
Het totaalplaatje is belangrijk voor de regionale landschappen, en dat plaatje komt ook in dit biodiversiteitsakkoord aan bod. Biodiversiteit wordt in de eerste plaats op globale schaal bekeken, maar ook lokaal in het kader van een duurzame manier van leven begrepen: duurzaam consumeren en voedsel produceren hoort ook tot de biodiversiteitsstrategie.
Het is vanuit dit totaalplaatje, vanuit de samenhang van alle levensvormen, dat onze biodiversiteitsexperten zich dagelijks voor jong en oud inzetten voor het versterken van de biodiversiteit, en hen daar ook bij betrekken.
Wil je meer weten over wat regionale landschappen voor biodiversiteit doen? Wil je ook je steentje bijdragen?