Wie denkt aan heide, ziet uitgestrekte paarse velden voor zich. Alomtegenwoordig zoals in de Kempen is heide in onze streek nooit geweest, maar plaatsnamen als Meigemheide, Destelheide en Rilroheide lezen als een geschiedenisboek over ons landschap. Heide ontstond in onze streek rond oude nederzettingen waar het bos gekapt werd, met name op de hogergelegen, droge zandgronden die begraasd werden. Het was het resultaat van een landbouwsysteem waar plaats was voor mens, plant en dier.
De laatste decennia is de heide sterk in oppervlakte afgenomen. Als ondergroei of in de rand van een aantal bosgebieden komt heide nog verspreid voor, zoals in het Hallerbos en het Krabbos. Hoewel heide steeds door toedoen van de mens ontstaan is en in stand gehouden werd, kent ze een hele reeks planten en dieren.
Ook in Natura 2000, het samenhangende netwerk van natuurgebieden in Europa, is er plaats voor heide als beschermd habitat. Om dit stukje erfgoed en natuurschoon te behouden moet actie ondernomen worden. Openkappen, maaien, begrazen of plaggen (het verwijderen van de bovenste voedselrijke laag) is nodig om verbossing tegen te gaan. Middenin het Hallerbos kan je zo'n stukje heideherstel aanschouwen. Aan de Eikendreef, ter hoogte van de speelweide en picknickbank, werd een stuk naaldbos gekapt en geplagd. Sparren moesten plaats ruimen voor heideherstel, verschillende berken en eiken mochten blijven staan. Enkele maanden na het plaggen verschenen de eerste heideplantjes. In augustus kan je er bloeiende stuikheide zien!